Бягай, Коте, че те снимам

Улиците ще ги оправим все някога и по някакъв си начин…

Че и политиците ни също могат да станат нормални.

Но само ако ние подивеем.

Също както верният ми Снимачко подивя в един момент.

Фотоапаратът D40 понякога вади преекспонирани снимки, особено когато обектът, който е на фокус е тъмен.

Например ако снимам черно куче на зелена поляна, кучето ще изглежда перфектно, но зеленото на поляната ще е избледняло. Ако кучето е кафяво – всичко е наред.

Затова винаги имам едно наум като снимам тъмни обекти и давам отрицателна компенсация на експозицията, защото от преекспониране се губи много повече, отколкото ако снимката е недоекспонирана.

Друга модификация на апарата D50 в това отнопение се държи много по-добре. Там рядко се получава изгоряло небе, когато снимам някоя сграда откъм засенчената страна. Вярно, снимките стават по-тъмни, но това е лесно поправимо за разлика от обратната ситуация.

Вярно, с преекспониране на едни факти и премълчаване на други, много лесно може да се докаже, че сестра ти обожава турските ТИР-аджии, пък ти после ходи от девет ЕСГРАОН-а вода да вадиш, за да докажеш, че си единствено дете.

Това още Александър Македонски го е осъзнал и затова навсякъде е водил със себе си и свита биографи – да го възхваляват по време на походите, защото още на времето си е осъзнал великата истина, че историята се пише от победителите.

Вашият коментар

Вашият имейл адрес няма да бъде публикуван. Задължителните полета са отбелязани с *

Може да харесате и тези

В деня след Прошката

Простих. На мен също ми простиха… И какво от това? Според мен пък това искане на прошка ми…